به گزارش مشرق، عباس عبدی که به خاطر فروش اطلاعات به بیگانگان در دوره اصلاحات محکوم شد، در روزنامه ایران نوشت که به دعوت پژوهشگاه فضایی ایران، به همراه چند روزنامه‌نگار از دستاوردهای این پژوهشگاه بازدید داشته است.

بیشتر بخوانید

قانون مبارزه با پولشویی کجا و الحاق به CFT و پالرمو کجا؟!

او می‌افزاید: اگر فناوری دیجیتال و اینترنت دنیای جدیدی را در زندگی بشر ایجاد کردند، فناوری فضایی در حال گشایش دنیای جدیدتری است که ما در ایران به یک بخش محدود آن توجه کرده‌ایم. متأسفانه این صنعت به دلایل گوناگون عملاً جزو بخش‌های امنیتی طبقه‌بندی شده است.

وی می‌نویسد: این فناوری موجب چند تحول اساسی دیگر شده است. اولین تحول، از میان رفتن یا حداقل کم‌رنگ شدن مرزهای کشوری است. ما می‌توانیم از همه کشورهای دیگر همان اطلاعاتی را به دست آوریم که آنان از ما می‌توانند به دست آورند.

در ادامه همین ویژگی، باید به بی‌معنا شدن مفهوم محرمانگی اطلاعات اشاره کرد. اکنون می‌توان تحرکات روی زمین را در اندازه عابر یا حتی پلاک اتومبیل پیگیری کرد و از آن مهم‌تر از طریق ترکیب اینترنت اشیا و فناوری فضایی کل اطلاعات لازم را به دست آورد و در عین حال در ایران همچنان بر سر حضور در FATF دعواست!

عبدی در پایان خواستار واگذاری فناوری فضایی از دولت به بخش خصوصی شد.

آقای عبدی البته دچار سوء تفاهم شده یا می‌کوشد مسئله را برای مخاطب خود بد جا بیندازد. جهت اطلاع ایشان، خواندن پلاک خودرو از طریق ماهواره، اتفاق جدیدی نیست که امثال وی بخواهند برای ارعاب مخاطب کم اطلاع بدان متوسل شوند. چهل سال قبل (مقارن پیروزی انقلاب اسلامی) «جس جیمز لایف» رئیس میز ایران در سازمان سیا به مجله آلمانی اشپیگل گفت «شعار سازمان سیا همیشه این است که با دیکتاتورها تا وقتی که با ما باشند مخالفتی نخواهیم کرد.

مثلاً هر وقت که مسئله ایران در ستاد مرکزی سیا مطرح می‌شد روسا همیشه می‌گفتند آمریکا به شاه احتیاج دارد و تا او را داریم هیچ غمی نباید داشت… از این رو جای تعجب نیست که ما در مقابل انقلاب ایران چنین انگشت به دهان مانده‌ایم… ما آنقدر مجهز هستیم که می‌توانیم نمره اتومبیل لیموزین برژنف را هنگام ورود به کاخ کرملین از هوا برداریم ولی متأسفانه عکس‌های ماهواره‌ای ما کما فی‌السابق از منعکس کردن افکاری که مردم در سر دارند، عاجزند. گناه بزرگ ما این است که در ایران با همه کس جز مردم کوچه و بازار تماس داشته‌ایم.»

اما آمریکا با وجود همین دسترسی ماهواره‌ای، بارها از جبهه مقاومت و رازداری درست آن شکست خورد.

در همین دگرگونی و انتقال قدرت بود که توانستیم پهپاد آرکیو ۷۰ آمریکایی را غنیمت بگیریم و مهندسی معکوس کنیم. امروز هم قدرت سایبری و مجازی و ماهواره‌ای ایران قادر است ناوهای آمریکایی را با دقت تمام رصد کند، مقر تروریست‌ها در سوریه و کردستان عراق را هدفگذاری عملیاتی نماید و موشک‌های دوربرد را با کمترین خطا به هدف بزند.

اما عجیب است که متهم فروش اطلاعات به بیگانگان، اولاً اصرار به بزرگ‌نمایی قدرت دشمن دارد و ثانیاً از این بزرگ‌نمایی، نتیجه می‌گیرد که نباید درباره FATF حرف و بحث داشت (و لابد آن را باید پذیرفت؛ چرا که آمریکا دارای قدرت ماهواره‌ای است!). ایشان توضیح نمی‌دهد که اگر واقعاً آمریکا این قدر بی‌نیاز شده، چرا اصرار دارد ایران، نظارت و رصد اطلاعات مالی FATF را بپذیرد؟ و اصلاً اطلاعات مالی و بانکی چه دخلی به فناوری فضایی و ماهواره‌ای دارد؟

چرا هم آمریکایی‌ها (کسانی چون مارشال بیلینگذلی و منوچین و دیگران) اصرار دارند به اطلاعات مالی و بانکی ایران- برای بستن منافذ دور زدن تحریم‌ها- دسترسی پیدا کنند و هم کسانی در داخل نیاز آنها را توجیه و تئوریزه می‌کنند.

وبالاخره اینکه، ارکان اصلی قدرت ماهواره‌ای و فناوری قضایی در دنیا، در اختیار سرویس‌های جاسوسی و فرماندهی نظامی کشورهایی مانند آمریکا و چین و روسیه است.